'Sevgi önce 'Ben' yerine, önce 'Sen' diyebilmek... Kendinden önce Onu düşünebilmek... Onun yanında huzur bulmak! Seni seveceğini bilerek 'Kendin' olmaktır!
Sonunda dudaklarının arasından bu sözlerin, neredeyse aşığı olduğu 'Selvi Boylum Alyazmalım'daki gibi bir güzele söyleyeceğini bilse gider miydi Diyarbakır'a, düşer miydi baştan beri gitmek istemediği yollara?
Koşman bizim uşaklardan, Belediyenin olmayan itfaiye aracının şoförü... Her tarafta yangınlar.. Koşman'ın eli kolu bağlı. Ta ki bir dönem Mardin'de öğretmenlik yapmış belde belediye başkanı Diyarbakır'dan yardım isteyene kadar. Cevap olumlu, Doğu'nun insanı Mevlana'nın dediği gibi, 'Cömertlikte akarsu gibi, yardıma koşmada da öyle'. Diyarbakır başkanı diyor, 'Kardeşliğimiz de aynıdır, akarsu gibidir. Akan suyun üzerinde tortu-kir kalmaz!'.
Derken Koşan ön yargıyla istemeye istemeye yola çıkar. Başkan çok sıcak karşılar onu. Hatta akşam ki düğünde de misafir eder, sağa sola bakınırken bizim deli oğlan, kırmızılar içerisinde onu görür. Tıpkı 'Asya' gibidir! Nereden bilebilir ki yarın ki yolculuğunda ona eşlik edeceğini! Evraklar çok arzulayacağı böyle bir şeye vesile olacaktır.
Yol uzun, kat edilmesi gereken çok mesafe var. Ama Koşman yolun her metresinde nasıl yapacağını öğrenir, Asya'da. Demek yanlışlar engel olmuştur yapılması gereken tüm doğrulara. Demek farklılık olarak gördükleri her şeyle güzelleşiyorlarmış. Ön yargılar yerine çoktan başka şeye bırakmıştır...
Neye mi?
Yangin Var - 2011
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder