Bu, bir Boğaziçi semtinde yaşayan, orta kazançlı ya da yoksu, ama hep ümitli, birbirini seven, öfkelerde ve kavgalarda bile ölçülü insanların hikâyesidir. Ufacıkken, annesiyle-babasının ayrılarak terkettikleri, yetimhanede büyümüş, namuslu, altın kalpli, yakışıklı. Şofben, musluk, ısıtıcı, bisiklet tamircisi Arif’le… Ölesiye sevdiği üniversiteli ve varlıklı bir ailenin kızı Leyla’nın hikâyesidir. Ailesi Leyla’yı vermeyecek. Leyla da evini ve semtini terkederek, kayıplara karışacaktır. Sonrasını filmde seyredeceğiz. Bu, Arif arkadaşımıza ümitsizce âşık öbür kızın. Güzel, tertemiz, sevgi dolu Müyesser’in de hikâyesidir. Müyesser’in annesi dul, iyi ahlaklı, çok sevimli, şeker (Kınaçiçeği) Şaziye’nin. Seyyar köfte-piyazcı Laz Temel’in. Eski ünlü şarkıcı Handan Akses’le, yaşlı aşığı Udi Şadi Bey’in. Lokantacı Rıfkı’yla, manav Adil’in, tornacı Bekir babanın ve... Yetimler yurdu müdiresi Zümrüt anne ile, karşı semtin belalası Cafer’in... Ve de Müyesser’e âşık kuruyemişçi-kurukahveci Sabri’nin de hikâyesidir. Semti terkeden Leyla ile, onun aşkıyla perişan Arif’in sonları?.. Merak edenler, bunların hepsini *HİCRAN SOKAĞI*’nı seyredip, öğrenecekler...
Hicran Sokağı 2007
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder